Een rondleiding over het Kerkhof
► Gemeenteliike begraafplaats Oude Landen
Openingstijden Kerkhof : november t/m/ februari: 09.00 -16.00 uur. Overige maanden: 09.00 – 19.00 uur

De toegang tot het kerkhof bevindt zich links naast de kerk.

Direct om de hoek rechts bevindt zich een informatiebord waarop alle graven staan aangegeven.

Rustig wandelend langs de kerk kom je bij de ingang van het kerkhof, waar je een mooi overzicht hebt. In de verte de Calvarie.

Dit is het oude gedeelte van het kerkhof, waar nog veel oude Nuenenaren begraven liggen. Indien de nabestaanden geen interesse meer hebben in het graf worden deze plaatsen weer hergebruikt.

Bij de Calvarie bevinden zich de graven van alle pastoors van de H. Clemensparochie. Vanaf deze plek wordt bij begrafenissen afscheid genomen van de overledene.

Het graf van pastoor Henk Gerrits. Hij werd 1 juli 1989 tot pastoor benoemd in Nuenen en stierf plotseling op 66-jarige leeftijd op 4 juli 2005.

Helemaal achteraan, direct achter de Calvarie, staat een klein monument ter nagedachtenis aan de vroeger overleden broeders.

De broeders die in Nuenen gestorven zijn, hebben allen een rustplaats gekregen links van het monument.

Op het nieuwe gedeelte van het kerkhof, dat zich aan de rechterkant bevindt, zie je geheel andere grafmonumenten, vaak met mooie opschriften.

Als je bij de ingang direct links gaat, kom je op de begraafplaats van de vroegere Andriesparochie. Alle graven zijn zeer sober uitgevoerd en komen overeen met de architectuur van de Andrieskerk.

Pastoor Jan van Oosterhout, die van 1961 tot 1992 pastoor was van de Andriesparochie, had de uitdrukkelijke wens om bij zijn parochianen begraven te worden.

Links van het graf van Pastoor van Oosterhout, het graf van zijn trouwe huishoudster Mina Swanen.

In de loop der jaren waren er steeds meer mensen die de urn na de crematie toch een plaats wilden geven op het kerkhof. Daarom werd hiervoor een columbarium gebouwd.

De laatste jaren kreeg de parochie regelmatig het verzoek om urnen toch weer te begraven. Aan die wens heeft het parochiebestuur gehoor gegeven en een speciale plaats ingeruimd voor deze graven.

Enkele jaren geleden is een speciale herdenkingsplaats gemaakt voor al die mensen groot en klein die in het verleden, volgens de kerkelijke wetten, niet in gewijde aarde begraven mochten worden. Dat had vaak te maken met kleine kinderen die nog niet gedoopt waren.

Maria Vasalis uit “Vergezichten en gezichten”